Skip to main content

Leestijd: 4 minuten

Als het decennialange conflict tussen Armenië en buurland Azerbeidzjan in april 2016 opnieuw oplaait, sterven in slechts vier dagen tijd enkele honderden soldaten en burgers, onder wie de 19-jarige Henrik, zoon van Rudolf en Ruzanna. Het verlies van Henrik wordt voor het echtpaar echter het begin van een bijzondere bediening in Gods Koninkrijk.

Kijk, dit is Henrik als kind”, vertelt Ruzanna, wijzend in een fotoalbum. “Hij was zo’n lieve jongen! Zijn dood was een enorme klap. Ik had nooit verwacht dat ik zoiets zou meemaken. In het begin voelde ik me slecht behandeld door God. ‘Waarom hebt U ons dit kostbare geschenk ontnomen?’ vroeg ik Hem.”

Stressvolle tijd

In een vitrinekast staan ingelijste portretten van Henrik als peuter, schooljongen en soldaat. Hij overleed acht jaar geleden, maar de pijn is nog steeds voelbaar als zijn ouders over zijn dood spreken. “Het was een stressvolle tijd”, vertelt Rudolf. “Ik kreeg hartproblemen, huilde elke dag en ging vaak naar het kerkhof om het graf van Henrik te bezoeken.” Ruzanna voelde hoe het verdriet haar op de proef stelde: “ik wist dat God nog steeds mijn Heer was, maar bidden kon ik niet meer.“

Toevlucht in Gods Woord

Rudolf en Ruzanna waren wedergeboren gelovigen toen ze Henrik verloren. Te midden van al hun pijn en verdriet vinden ze uiteindelijk hun toevlucht in de beloften van Gods Woord. “Onze Henrik was ook overtuigd christen”, vertelt Ruzanna. “Als ik zie wat er in ons land gebeurt, hoe mensen een weg kiezen zonder Gods Woord, is het een zegen om te weten dat mijn zoon ernaar verlangde om met Christus te leven.”

Een uitweg uit de schok

“Net zoals Ruzanna niet meer kon bidden, kon ik geen aanbiddingsliederen meer zingen”, zegt Rudolf. “Toch was ik nooit ver weg van de Heere. Na een jaar zei ik tegen mezelf: ‘Je moet de Heere aanbidden, omdat Hij Zijn leven voor jou heeft gegeven! Hij heeft Henrik het eeuwige leven geschonken en Hij zal dat ook jou schenken.’ Vanaf dat moment ben ik nooit meer gestopt met het aanbidden van mijn God.”

Van verlies naar bediening

Opmerkelijk genoeg wordt het verlies van Henrik het begin van een bijzondere bediening. “Op een dag dacht ik: wat als Henrik nog zou leven?” legt Rudolf uit. “Misschien zou hij veilig uit het leger zijn teruggekeerd, maar daarna betrokken zijn geraakt bij slecht gezelschap? Wat als hij de Heere had verlaten?” Deze vragen openen Rudolfs ogen voor al die jonge Armeniërs die een leven zonder God leiden. Zijn hart wordt bewogen om jongeren zoals Henrik te bereiken met het goede nieuws van Christus.

De pijn begrijpen

Het echtpaar beseft dat de pijn die ze zelf ervoeren hen helpt om zich in te zetten voor anderen. “In 2020, toen Armenië weer in oorlog was, bezochten we veel gezinnen die rouwden om kinderen die ze verloren hadden”, vertelt Ruzanna. “Ik ben zelfs naar het kerkhof gegaan om ouders te troosten.”

“Op een keer bezocht ik een familie in een dorp verderop”, herinnert Rudolf zich. “Ze wisten niets van onze geschiedenis en zeiden: ‘O, broeder Rudolf, je kunt onze pijn nooit begrijpen!’ Toen ik antwoordde dat ik hetzelfde verdriet had doorgemaakt, begon ik het Woord van God met hen te delen. Ik vertelde dat niemand, geen familielid, geen enkele vriend hen ooit zou kunnen troosten. Niemand, behalve Gods Heilige Geest.” Door de boodschap van troost uit Gods Woord die Rudolf en Ruzanna brengen, wenden veel gezinnen zich tot Christus. “Dat is natuurlijk niet onze verdienste”, voegt Rudolf daaraan toe. “We hebben het zaad geplant en gebeden dat de Heilige Geest hen zou aanraken.”

Gekoesterd partnerschap

Rudolf koestert de samenwerking met Bible League. “Bible League doet geweldig en essentieel werk”, benadrukt hij. “Zoveel mensen in Armenië, zelfs christenen, leven zonder Gods Woord, en Bible League staat altijd klaar om hen Bijbels te geven.” In een land in oorlog als Armenië sterven veel mensen jong. “Ik hou niet van die uitdrukking, ‘doodgaan’, merkt Rudolf op. “Wat we de dood noemen, is niet het einde. Dat is wat ik de jongeren in mijn Bijbelstudiegroepen vertel. God heeft je voor de eeuwigheid geschapen, dus je kunt er maar beter voor zorgen waar je die eeuwigheid zult doorbrengen.”

Help je mee?

Rudolf en Ruzanna’s verhaal laat zien hoe Gods Woord zelfs in de diepste pijn hoop en verandering kan brengen. Hun bediening is een krachtig getuigenis van de troost en kracht die het evangelie biedt. Er zijn nog zoveel gezinnen en jongeren die verlangen naar diezelfde hoop, maar nog nooit Gods Woord in handen hebben gehad. Help jij mee om het Evangelie verder te verspreiden, zodat ook zij Jezus Christus mogen leren kennen?