Leestijd: 7 minuten
Rafael, uit Cavite op de Filipijnen was gevreesd, gewelddadig en verslaafd. Vandaag leidt hij zijn gezin in gebed en verspreidt hij het Evangelie in zijn gemeenschap.
Cavite, een plek in de Filipijnen, is vooral bekend geworden om zijn beruchte gangsters, waaronder de legendarische Nardong Putik (Nardo de Modder) en vele anderen. Een deel van Cavite is in het verleden door een bekende Filippijnse krant aangeduid als moordvelden. Juist in dit gebied zet dominee Jerome zich via Project Filippus in om mensen te bereiken.
Dominee Jerome vertelt dat de gemeenschap een geschiedenis heeft van het herbergen van mensen met een strafblad. Het stond bekend om het zoeken naar problemen en was niet gastvrij voor buitenstaanders. Op elke hoek waren dronken mensen te vinden en er braken vaak gevechten uit tussen individuen, vaak met scherpe metalen voorwerpen, machetes en zelfs geïmproviseerde vuurwapens.
De gemeenschap heeft een opmerkelijke transformatie ondergaan. Mensen erkennen Jezus nu als hun Redder en Verlosser, mensen zijn liefdevol en vriendelijk tegen elkaar geworden. Een van hen is Rafael, die ooit in de gemeenschap werd gevreesd als een beruchte onruststoker.
Op zoek naar een beter leven
Rafael, 40 jaar oud, kwam oorspronkelijk uit de provincie Samar, ongeveer 286 zeemijl van Cavite City, waar hij en zijn gezin momenteel wonen. Hij migreerde naar Cavite op zoek naar een fatsoenlijke baan, en daar ontmoette hij Remilyn, die nu zijn vrouw is. Mensen in de provincie geloven dat het leven beter is in deze regio.
Rafael was een visser in Samar. Hij vond een baan in Cavite als bouwvakker. Maar al snel ontdekte Rafael dat het leven in de stad een stuk uitdagender was. Zijn salaris is onvoldoende om zich elke dag een fatsoenlijke maaltijd te veroorloven.
De gemeenschap is omgeven door bergen mosselschelpen, wat de primaire inkomstenbron van de bewoners is omdat er een meer omheen ligt. In deze kleine gemeenschap vertelt Remilyn dat ze Rafael op een dag in Cavite ontmoette en op het eerste gezicht verliefd op hem werd. “Toen ik hem voor het eerst zag, voelde het alsof ik hem al heel lang kende. Het leek alsof God ons had voorbestemd om levenslange partners te zijn, ook al waren we op dat moment geen gelovigen”, zegt ze.
Vervreemding en geweld
Wanneer Remilyn vertelt over haar leven voordat ze Jezus Christus kende, begint ze te huilen. Ze herinnert zich dat haar leven na haar huwelijk met Rafael ellendiger werd dan ooit. Ze vochten vaak met elkaar, want elke keer als Rafael dronken werd, ging hij op zoek naar problemen.
Dominee Jerome komt uit een andere stad en reisde naar Cavite omdat hij zich door God geroepen voelde om een missie te ondernemen. Hij begon mensen uit te nodigen voor Bijbelstudies. Remilyn merkte de activiteit op en moedigde haar drie kinderen aan om deel te nemen. Hoewel ze zelf niet geïnteresseerd is in het bestuderen van de Bijbel, wil ze wel dat haar kinderen erover leren, zodat ze een goed moreel karakter kunnen ontwikkelen.
Al snel leerden hun kinderen de Heere Jezus Christus kennen en kwamen ze tot geloof. Ze begonnen het Woord van God met hun moeder te delen. In het begin aarzelde Remilyn om naar hen te luisteren. Als ze echter de ongelooflijke impact van de leringen van Jezus ziet door de daden van haar kinderen, groeit haar nieuwsgierigheid en inspireert het haar om een soortgelijke ervaring voor zichzelf te zoeken.
“Misschien kan Jezus mij ook veranderen,” dacht Remilyn. Ze ging naar de Bijbelstudies, leerde over de liefde van Jezus Christus en kwam tot geloof in Hem als haar Redder en Verlosser. “Het was de gelukkigste dag van mijn leven”, zei ze. “Elke keer als ik me herinner hoe God ons de hand reikte, kan ik niet anders dan huilen omdat ik niet kan begrijpen waarom hij mensen zoals wij zou roepen en Zijn kinderen zouden mogen worden en ons leven zou veranderen”, vervolgt ze. Remilyn en haar kinderen gingen elke zondag vrolijk naar de Bijbelstudie, terwijl haar man Rafael met zijn vrienden ging drinken.
Het dieptepunt
Wanneer Rafael vertelt over zijn verleden, wordt ook hij overmand door emotie en barst in tranen uit. Hij worstelde om te begrijpen hoe God een man als hij kon transformeren. “Voordat ik christen werd, was ons leven ellendig; mijn kinderen waren bang voor me, vooral als ik dronken was,” zei Rafael. Zijn kinderen aarzelden om het Woord van God met hun vader te delen, omdat hij vaak om onbekende reden woedend was.
Als hij dronk was, liep hij met een machete door de straten, op zoek naar een gevecht. De mannen, en al hun buren in de gemeenschap, leefden in angst voor hem. Wat Rafael het meest zorgen baart, is het financiële probleem; Hij kan niet voor zijn gezin zorgen omdat zijn inkomen onvoldoende is om eten op tafel te zetten. Om aan de ellende van het leven te ontsnappen, zoekt hij troost in roken en alcohol drinken.
Rafael is vaak extreem dronken en slaapt regelmatig op straat omdat hij niet eens meer in staat is bij zijn huis te komen. Zijn vrouw, Remilyn, werd soms overweldigd door wat er van Rafael was geworden, en op een dag gooide ze zijn kleren naar buiten, erop aandringend dat hij niet meer terug zou komen. Rafael’s woede in het leven leidt tot het idee om het leven van iemand anders te nemen. Hoe en wie weet hij alleen nog niet.
Het keerpunt
Op een dag wordt er een evangelisatiecampagne georganiseerd in de gemeenschap. Rafaels kinderen geven hem een uitnodiging, maar die gooit hij weg. Omdat de gemeenschap klein is, kon Rafael de luide prediking en het gezang van lofprijzing en aanbidding horen. Geïrriteerd door het lawaai, besloot hij ze aan te vallen. Maar op dat moment raakt Jezus zijn hart. Nieuwsgierigheid kreeg de overhand en hij begon te luisteren; Rafael zat in de hoek op de grond en merkte dat hij huilde toen hij hoorde dat Jezus van hem hield en bereid was zijn zonden te vergeven.
Dominee Jerome nodigde degenen die Jezus als hun Heere en Verlosser erkennen uit om hun hand op te heffen en op te staan. Zonder aarzeling hief Rafaël zijn hand op, stond op en ging naar voren om zijn leven aan de Heere over te geven. “Het was de gelukkigste dag van mijn leven; Ik voelde de vreugde die ik nog nooit eerder had gevoeld; mijn vrouw en kinderen waren dolblij toen ze zagen dat ik mijn leven aan de Heere overgaf”, vertelt hij.
Een nieuw leven geplant
Rafael is zo opgewonden over zijn nieuw gevonden geloof. Hij sprak met zijn vrienden en zei tegen hen dat ze hun leven voorgoed moesten veranderen, door te zeggen: “Ik wil dat je ervaart wat God met mij heeft gedaan; Hij heeft mijn leven veranderd en Hij vervult het met vreugde die nooit opraakt.”
“Je weet wie ik was. Ik ben het niet waard, maar Jezus stak Zijn hand uit en veranderde mijn leven”, vervolgt Rafael. Veel mensen in de gemeenschap namen deel aan de zondagse Bijbelstudie en werden christenen, waaronder Rafael en zijn gezin.
Rafael sprak met een van zijn vrienden over de mogelijkheid om zijn braakliggende terrein te gebruiken om een kerk te bouwen. De buurman stemde ermee in om hen het land gratis te laten gebruiken. Geleidelijk aan begonnen ze met de bouw van de kerk, te beginnen met bamboe pilaren en een plastic dak. Het gebied wordt elke keer dat het regent modderig en overstroomd, maar dat weerhoudt hen er niet van om de Heere te aanbidden. Uiteindelijk werd een bescheiden kerkgebouw voltooid.
Vrucht dragen
De Heere zegent Rafael en Remilyn met een fatsoenlijk levensonderhoud. Omdat mosselschelpen in overvloed aanwezig zijn in het gebied, werken ze allebei als mosselschelpenoogsters en zijn ze dankbaar dat God voortdurend in hun dagelijkse behoeften voorziet. Rafael leidt zijn gezin consequent in regelmatig gebed. Rafael citeert Psalm 23:1: “De HEERE is mijn herder, mij ontbreekt niets.”
Rafael zei: “Ik heb Gods goedheid ervaren, dus ik kan Zijn liefde gemakkelijk delen met mijn gemeenschap.” Het echtpaar vertelt dat elke keer als ze praten over wat God voor hun gezin heeft gedaan, ze niet anders kunnen dan huilen om Zijn goedheid. Hoewel ze nog steeds met verschillende uitdagingen te maken hebben, weten ze nu dankzij de leiding van de Heere hoe ze ermee om moeten gaan. Remilyn voegt eraan toe: “Ik ben zo blij dat we nu de vrucht van de Heilige Geest beoefenen: liefde, vreugde, vrede, verdraagzaamheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid en zelfbeheersing heersen over ons wanneer we meningsverschillen hebben. Alle dank en glorie aan God.”
“Elke keer als ik naar mijn buren kijk die niet in Jezus geloven, realiseer ik me hoe Jezus ons drastisch heeft veranderd”, vervolgt ze. Rafael en Remilyn werken nu als vrijwilligers in de kerk, terwijl hun kinderen betrokken zijn bij de muziekbediening. Hun oudste dochter dient als jeugdleider. Het echtpaar heeft geleerd elkaar te sterken omdat hun buren hen soms roddelen omdat ze christen zijn.
Rafael citeert Mattheüs 5:39-40: “Ik zeg u echter dat u geen weerstand moet bieden aan de boze; maar wie u op de rechterwang slaat, keer hem ook de andere toe; en als iemand u voor het gerecht wil dagen en uw onderkleding nemen, geef hem dan ook het bovenkleed”.
Op een plek waar eerst criminaliteit, geweld en verslaving heerste, breek het licht van Gods Woord door. En Rafael is de verpersoonlijking hiervan. Eerst berucht en gevreesd, nu degene die het Evangelie verkondigd. Dominee Jerome is dankbaar voor het vermenigvuldigende effect van Project Filippus.
Een plek die ooit door velen werd gevreesd, is nu een baken van hoop geworden voor de naburige steden. Rafael roept uit: “Ik heb Gods goedheid ervaren; waarom zou ik het niet delen met mijn vrienden en buren?”
Word Planter van Gods Woord
Structurele steun helpt om verhalen zoals die van Rafael mogelijk te maken! Ontdek hoe je als Planter van Gods Woord geloof laat bloeien in gemeenschappen wereldwijd.
